Vitoria-Gasteiz, 2024ko martxoaren 22a
Gasteizko Jundizeko industrialdean dituen instalazio berriak SMCri eman zitzaizkionetik urtebete bete denean, KREANeko proiektuaren arduradunak itzuli egin dira, SMCko arduradunek, langileek eta bisitariek proiektu horri buruz duten esperientzia, lehen urtean izandako bizipenak eta diseinu- eta eraikuntza-prozesuaren aurretikoak ezagutzeko eta balioesteko.
Zuzendaritza kontseiluak hartu gaitu, David Gallego zuzendari Nagusiak, Sonia Pueyo Merkataritza zuzendariak, Patxi Andonegui Ekoizpen eta Logistika zuzendariak eta Gorka Landa Finantza zuzendariak. Harrera-ataritik eta showroom-etik, ekoizpen-nabea ikusten den tokitik, eskaileretatik igo gara, eraikin berriko bilera-gela ugarietako batera iristeko. Zuhatzu herriaren ikuspegi ezin hobea du, SMCren kokapenaren balioetako bat.
Bezero-hornitzaileen arteko topaketaren berezko izaera formalaz haratago, komunikazioan konfiantzazko giro bat arnasten dugu, bertaratutakoek elkarrekin lan egin duten lankidetza-proiektu luze baten ondorioz, helburu partekatu batekin: proiektuak arrakasta izatea SMCren eta KREANen helburuak lortzeko. Horretaz hitzegingo dugu.
Joan gaitezen hasierara, nola aukeratu zenuten KREAN prozesu honetarako?
Gure egoitza handitzeko beharra genuen, eta ez genekien eraikin bat eraikitzeko prozesuari buruzko guztia. Kontsulta- eta bilaketa-fase baten ondoren, zuekin eta beste enpresa batzuekin harremanetan jarri ginen. Azkenik, KREANekin lan egitea erabaki genuen, alde batetik, hasierako harremanetan proposamen eta kontzeptuen aurrerapenerako jarrera naturala erakutsi zenutelako, eta hori positiboki baloratu genuen, eta, bestetik, proiektutik harago harreman bat eraiki behar genuen, eta zuekin erraza izan zen hasieratik. SMCn egiten dugun bezala jokatzen zenuten, eta horrek konfiantza eman zigun. Hiru urteko lan-epemuga izanik, garrantzitsua zen talde hurbil eta irisgarri batekin eta guztiok eroso sentitzeko moduko lan-kultura batekin lankidetzan aritzea.
KREANetik talde lana izatea bilatzen dugu, bezeroa proiektuaren egilekide senti dadin. Nola sentitu zarete prozesuan? Hori guztia lortu al da?
Gozatu dugu. Gogoan dugu "eraikinak erostera joatea" proposatu zeniguten eguna, eta fatxadako hainbat irtenbide ikusi genituen. Prozesu horretan eman behar genituen orduek kezkatzen gintuzten, eta, azkenean, denbora azkar joan zaigu. Ikasi dugu, esperientzia zirraragarria izan da eta, perspektibarekin ikusita, erraza izan da, tentsio eta gatazka uneak gaindituz, guztion konfiantza, esfortzu eta dedikazioarekin.
Prozesuan zehar jakin dugu bileretako aurrerapenak atzean zegoen ahaleginaren ondorio izaten zirela, hau da, prestatzeko eta egituratzeko aldez aurreko lanari esker bilera produktiboak izaten ziren. Gainera, ideiak eta planteamenduak argiak eta ulergarriak ziren, eta, oro har, irtenbide zehatzekin batera, sinesgarriagoak ziren.
Zer neurritan sentitzen da emaitza norberarena dela eta zer irtenbide ikusten dituzue gehiago KREANen diseinuaren emaitza gisa?
Erabat identifikatzen gara emaitzarekin. Nahi genituen instalazioak ditugu, bai egoitzan lan egiten dugunontzat, bai bisitekin partekatzeko, 200 lagunentzako 25 bilera-gela ditugu, paperezko artxiborik gabe, espazio eta zirkulazio adierazgarriekin.
Bestalde, eremu batzuetan agian gustatuko litzaiguke zuen irizpidea gehiago inposatu izatea, erabakiak hartzerakoan gu bakarrik ez uztea. Ekoizpen-espazioaren gainean hegan egiten duten aretoek, "konektatutako makinak" kontzeptuarekin, haien mantentzea eta garbiketak arduratzen gaituzte. Orain ondo daude, baina etorkizunari buruzko zalantzak ditugu.
"Zentzuzkoak" izan al dira etengabe funtzionatu duten instalazioetan hain obra garrantzitsua egiteak sortzen dituen eragozpenak?
Oro har, mugimenduak ondo planifikatu ziren, ez da inoiz gelditu behar izan, eta, beraz, esan dezakegu obrak oso eragin txikia izan zuela plantaren funtzionamenduan.
Aurreikuspen ekonomikoak kontrolatu eta bete al dira?
Jasotako balioa hasi aurretik espero genuena baino handiagoa da. Emaitza espero zena izan da, eta inflazioari eta horniduren krisiari eutsi diegu bi aldeek. Guretzat funtsezkoa zen Japoniako zentralari iragarri geniona betetzea, eta hala izan zen.
Prozesuan zerk ez zuen funtzionatu, zer egingo dugu beste modu batera hurrengoan?
Agian, hurrengo aldian, liburu irekien metodo batek zentzu handiagoa izango du, obraren kontuen egoeraren berri emango diguzue eta marjina bat aplikatuko duzue.
Nola bizi izan duzue salmenta ondoko fasea?
Arazoak konpontzen joan dira, erremateen eta gorabeheren zerrenda kontuan hartuta (komunetan, ur-iragazketaren bat...). Klimatizazioa martxan jartzea nahi baino luzeago izan da.
Bulegoetan eta nabean ondoren egindako lanak erosotasunez egin dira, laborategirako eta show-roomerako espazioek ondo hartu dituzte bertan lan egin duten profesionalak, eroso sentitu baitira. Dekorazio- eta ekipamendu-ekipoek oso positibotzat jo dute eraikinaren diseinua eta espazioen antolamendua.
Zer ez da ondo atera edo itxaropenen azpitik geratu da?
Ekoizpen-zoruan homogeneotasun handiagoa espero genuen. Bestalde, nabearen barruan dauden aretoen arrakasta ikusita, isolamendu akustiko handiagoa ezarri beharko genukeen.
Aldagelak eta laborategia bezalako espazioak zabalagoak izan beharko lirateke, eta erabilera anitzeko gela gisa definitu zena, gimnasio posible gisa definitu zena, mantentze-gela bihurtu da. Jarduera hauetarako lekurik gabe geratu gara.
Badakigu zer garrantzi ematen dion erakundeak SMCn lan egiten duten pertsonen gogobetetzeari. Zuen baldintzak hobetu direla sentitzen duzue? Pozik zaudete?
Harrituta eta harro daude. Instalazio berriak Gasteizko SMCko langileei eta delegazioetakoei aurkeztu zaizkie. Barneko jardunaldiak/aurkezpenak egin dira, baita bezero eta hornitzaileentzat ere, eta harrera oso positiboa izan da. SMC osatzen duen giza taldea pozik dago eta eraikinaren erabilera berriak egiten ari da, proiektatutakoarekin bat etorriz, areto informalak formalekin, espazio irekiekin eta itxiekin naturaltasunez eta dinamismoz uztartuz...
Pozik al zaudete lortutako kalitate-helburuekin?
Prozesu horrekin hasi ginenean, SMCren Europako erreferentziazko egoitza izan behar genuela uste genuen, eta gaur egun hala dela esan dezakegu. Erreforma eta handitze horri ekin izan ez bagenio, atzean geratuko ginatekeen Japoniako matrizearen helburuei dagokienez. Egin duguna da gainerako korporazioa egiten ari dena eta gure bezero eta hornitzaile batzuek egiten dutena. Lan-espazioen bilakaera bat da, eta ezin ginen kanpoan geratu.
Korporazioko lehendakariordeak bisitatu gintuenean esan zuen "eraikin hau showroom bat da". Eta horixe lortu nahi genuen. Lidergoa nahi duen enpresa bat gara, abangoardia izan nahi dugu, eta instalazio berri hauek horren isla dira.
Zer izan da uste baino hobea edo, are gehiago, pentsatuta ez zegoena eta pentsatutakoa baino hobeto edo beste modu batean funtzionatzen duena?
Eraikinaren malgutasuna. 4 bezero eta ekitaldi bat izan ditzakegu aldi berean, eta eraikinak arazorik gabe hartzen ditu. Gainera, esan bezala, bezeroak garatzen ari gatzaizkion proiektuan esperimentatuko duenaren aurrerakin gisa bizi du, eta horrek asko laguntzen digu harremanean. Ohar koloretsua gisa, esango dugu oso gustuko dugula euri-jasa dagoenean tantak errezel-hormaren beiratik nola irristatzen diren ikustea.
Korporazioaren beste egoitza bati planteatutako irtenbideren bat gomendatuko al zenioke?
Korporazioan, gure bezeroen artean eta hiriaren inguruan asko gustatu da. Pizgarri bat izan nahi genuen, eta batzuek Jundizko Guggenheim deitzen diote.
Nola definituko zenukete esaldi batean esperientzia?
OSO ONA. Bezeroari entzutearen balioa KREANen daukazuen balio bat da, eta hori ez da erraz aurkitzen.
Horrekin geratuko gara. Entzun zaituztegu eta berresten dugu proiektuen arrakasta eta gure bezeroaren gogobetetzea lortzeko, ezinbestekoa dela, bezeroak nahi duena ondo ulertzea. Horregatik galdetu eta ENTZUTEN dugu.
Eskerrik asko David, Sonia, Patxi eta Gorkari eskaini diguzuen arretagatik, prestutasunagatik eta konfiantzagatik, eta eskerrik asko SMCri zuekin etorkizuna partekatzeko aukera emateagatik.
